I znów dramatyczne sceny, znów rozpacz, znów samolot spadł na ziemię. Tym razem nie ma problemu gdzie spadł, to było wiadomo od razu że na synajską pustynię (nie wnikam w dokładność wielokrotnych przekładów, ale główna część samolotu wylądowała w miejscu zwanym Doliną Ciemności…). I znów spędzam czas na niecierpliwym poszukiwaniu strzępów informacji, podawanych w serwisach branżowych. 

Tym razem istotą zagadki jest „CO się dokładnie stało”. Wiadomo mniej więcej, że coś jakby urwało w powietrzu tylną część samolotu, ale nie wiadomo co dokładnie i w jaki sposób. Są dwie zasadnicze koncepcje: że była to awaria techniczna bądź bomba (z mniej prawdopodobnych tylko napomknę o możliwości trafienia meteorytem oraz o wyjątkowym zbiegu okoliczności prowadzącym do zupełnie nieoczekiwanej eksplozji na pokładzie, spowodowanej kombinacją różnych drobnych nieprawidłowości ludzkich). Za awarią przemawiałby brak (na razie) jakichkolwiek wyraźnych śladów zamierzonej eksplozji oraz fakt, że samolot ileś tam lat temu miał nieszczęście lekko zawadzić o ziemię, co mogło osłabić konstrukcję (mimo iż naprawiali ją specjaliści z Airbusa). Za zamachem bombowym optują natomiast rządy anglosaskie, które miały podsłuchać bliżej nieznane rozmowy ludzi związanych z terrorystycznymi ugrupowaniami islamskimi, wskazujące na dokonanie bądź też plany dokonania zamachu bombowego (potraktowały to na tyle poważnie, że Brytyjczykom w Sharm-el-Sheik zalecono wstrzymanie się z odlotem do czasu zabezpieczenia lotniska, a i tak bagaże mają wrócić osobnym samolotem transportowym). 

Osobiście nie próbuję stawać po żadnej ze stron, bo ufam wyłącznie temu, co zostanie znalezione na szczątkach. W każdym jednak z wariantów kluczowym będzie jednak udzielenie odpowiedzi GDZIE dokładnie nastąpiło zdarzenie prowadzące do rozpadu samolotu oraz JAK dokładnie przebiegał zainicjowany tam proces. Znamienne wydaje się, że rejestratory w „czarnych skrzynkach” zamilkły jak na komendę (nic nietypowego ponoć nie rejestrując), zupełnie jakby ktoś wziął i w ułamku sekundy odciął kable doprowadzające do nich dane (lub, jak już ktoś też zasugerował, jakby rejestratory zostały celowo wyłączone).

Nie wiem kiedy poznamy odpowiedź, wiarygodnych przecieków na razie brak (niektórzy też z tego wyprowadzają pewne wnioski…)

I znów śledzę informacje z portali i forów lotniczych, bo w trudnych do wytłumaczenia okolicznościach spadł samolot pasażerski, tym razem niemiecki lecący z Barcelony do Dusseldorfu. Rozbił się w Alpach, na skraju Prowansji.

Kiedy wczoraj przyglądałem się miejscu katastrofy, uderzało mnie, w jak bezludne miejsce trafił samolot lecący nad Francją jak po sznurku, bez próby odejścia na bok, zniżający się spokojnie aż do uderzenia w grań z pełną szybkością. Dręczyła mnie myśl (nawet o mało o tym nie napisałem), że wygląda to jakby piloci świadomie wybrali miejsce, w którym nikomu nie będą w stanie zaszkodzić (jeżeli nie mogą już uratować samolotu).

Włączam dziś rano wiadomości i czytam (niepotwierdzone na razie) informacje, jakoby kapitan miał wyjść z kabiny na chwilę, a po powrocie zastać zablokowane drzwi (mechanizmy uniemożliwiające terrorystom dostanie się do kokpitu). Cokolwiek stało się na pokładzie tego airbusa (a możemy się nie dowiedzieć patrząc na stopień zniszczenia samolotu), wygląda na to, że moje wczorajsze odczucia szły w dobrym kierunku. 

Czytam newsy o zaginięciu samolotu nad Morzem Jawajskim. Towarzyszy im mantra o „tragicznej serii malezyjskich linii lotniczych”, poczynając od wciąż zaginionego MH370, przez zestrzelonego nad Ukrainą MH17, kończąc na dzisiejszym. 

Nikomu jednak nie przeszkadza, że ten samolot w istocie należał do indonezyjskiej linii lotniczej Indonesia AirAsia, z siedzibą w Indonezji, że leciał z Indonezji, że wszelkich informacji udzielają służby indonezyjskie. Być może częściowo przyczyną jest, że linia ta działa we współpracy czy też wręcz w ramach malezyjskiej grupy AirAsia (która posiada 49% udziałów), ale jakby nie patrzeć, większościowym wspólnikiem jest firma indonezyjska (a założycielem linii był swego czasu późniejszy prezydent Indonezji). Mam jednak nieodparte wrażenie, że nikt zwyczajnie się nie przejmuje szczegółami geografii Azji Południowo-Wschodniej.

Indonezja czy Malezja, Tajlandia czy Singapur, co za różnica dla nas światłych i wyedukowanych Europejczyków. Za to gdyby malezyjska gazeta pomyliła nas z Węgrami, pewnie byśmy w zależności od nastawienia drwili lub oburzali się.